हुरहूर...............................३
Disclaimer: हि कथा निव्वळ एक मनोरंजन म्हणून वाचावी . सत्याशी ह्या कथेचा काहीही संबंध नाही !!!!
हा भाग प्रसिद्ध करायला फारच उशीर झाला त्या बद्दल क्षमा असावी.
हुरहूर..............................१
हुरहूर...............................२
त्याने call cut केलं असला तरी तिच्या मनात त्याच्या भेटीची हुरहूर लागली होती . काय होईल ? कसा असेल ? असे सगळे प्रश्न तिला पडले होते? त्या सर्व प्रश्नांची उत्तरे तिला फक्त ६ November ला मिळणार होती.
***********************************************************************************************************
ह्या प्रश्नासरशी तिने डोळे उघडले घड्याला कडे लक्ष गेले तेव्हा १२ :०० am वाजले होते . ती स्वतालाच बोलत होती किती वेडी आहे मी ? किती प्रश्न विचारात होती तेव्हा स्वतालाच? ती स्वताशीच हसली आणि इतक्यात तिला काहीतरी आठवले तशी ती पांघरूण सारून झरकन उठली. तिने तिचं drawer उघडला तर त्यात Springs कंपनी ची १ ltr ची रिकामी पाण्याची bottle होती, खरे तर त्या bottle चा shape आवडला होता म्हणून तिने जपून ठेवली होती पण आज त्याची सर्वात मोठी आठवण म्हणून तिच्याजवळ राहिली होती. Hmmm आत्ता झोपायला हवे उद्या office ला जायचे आहे; म्हणून मस्तपैकी आळस देऊन ती परत bed वर आडवी झाली पण त्याच्या आठवणींनी आज चंगच बांधला कि हिला झोपूनच द्यायचे नाही.
ते दोघे भेटणार होते म्हणून ती ६ तारखेची ची खूप आतुरतेने वाट पाहत होती १५ दिवस आधी program fix झाला होता देवाकडे एकाच प्रार्थना होती कि तो postpone होऊ नये. Tickets चे advance booking करून झाले होते . अखेर तो दिवस उजाडला आदल्या दिवशी सुट्टी असल्याने जास्त काही prob नव्हता फक्त घरी कळून द्यायचे नव्हते कि ती बाहेर चालली आहे . So तिने गुपचूप तयारी करून ठेवली . आवडत्या ड्रेस ला press करून ठेवले bag भरून ठेवली काही राहू नये म्हणून . As per her everything is ready. नेहमी mam चा alarm रडून दमतो तरी उठत नाही snooze करत राहते आणि झोप काढते पण आज तीच alarm च्या आधी जागी झाली होती चक्क! पण लगेच विचार केलं आत्ताच उठली म्हणजे काहीतरी घोळ आहे असे समजून मातोश्री उलट तपासणी चालू करायच्या त्यात परत ती office चे कारण सांगून भेटायला जाणार होती नाही तर permission मिळाली नसती म्हणून ती नेहमी पेक्षा उशीरच उठली कारण office ला उशिरा जायचा होता ना. निघायची तयारी चालू असताना ती मनाशीच calculation करत होती. Oh! 8.१५ झाले, निघायला उशीर झाला नाही ना ह्या तंद्रीत ती बाहेर पडली. Stop घरापासून फक्त ५ min च्या अंतरावर होता पण stop वर येऊन आता तिला २० mins झाली होती तरी bus चा पत्ता नव्हता. तिला आता थोडी का होईना भीती वाटत होती ह्या bus च्या गोंधळामुळे आपल्यला उशीर तर होणार नाही ना . तिने मनातल्या मनात bus ला शिव्यांची लाखोली वाहिली. शेवटी तिचा अंत पाहत ८ :४५ ला bus आली दिवाळीची सुट्टी असल्याने bus ला फारशी गर्दी नव्हती. सो मानागोजाती window seat पकडून तिने आपला mobile मधला MP ३ चालू केला आणि पाहिलंच गाणं चालू झाला ते 'कधी दूर - दूर कधी तू समोर मन हरवते आज का ' हे गाणं ऐकून तिची कळीच खुलली conducter ला pass दाखवताना तिच्या लक्षात आले कि ती advance बुकिंग केलेली tickets ची printout घ्यायला विसरली.
oh shit! आता काय करायचं मागे वळून जायचं म्हणजे उशीर होणार! आता कसे करायचे? तिचा mood च off झाला. Shit! आपण कालपासून तयारी करतो आणि इतकी साधी गोष्ट आपण कशी विसरलो. आता काय करायचे इतक्यात तिला आठवले कि एक copy आपल्या mail मध्ये पण आहे. तिने cell मध्ये net चालू करून mail check केलं कि तिने ती copy ठेवली आहे कि नाही? तर ती copy होती. ती मनातून सुखावली असली तरी आता प्रश्न होता कि ह्याची printout काशी काढायची , पहिला cyber शोधावा लागेल, time management कसं होणार , १० :४५ चा show आहे . ह्या सगळ्या calculation च्या नादात जर वारयामुळे तिचे डोळे कधी मिटले तेच कळले नाही तिला , जेव्हा डोळे उघडले तेव्हा ती सानपाड्यात होती . Oh no! आपण इतका वेळ झोपलो होतो . कसा होणार माझं ? तो कुठे आहे ह्याचा वेध गेण्यासाठी त्याला call केला त्याने ans दिला कि मी निघालोय १० :३० पर्यंत पोहोचतो आहे चालेल ना show १० :४५ चा आहे ना ? चालेल ना तुला . ती बोलली ठीक आहे ये तू . तिच्या stop वर उतरली , वाशी depo च्या आसपास कुठेतरी cyber आहे हे तिला माहित होते पण नक्की कुठे हे माहित नव्हते . एकदाचा cyber मिळाला . तिने email open करून printout घेतली , मोट्ठे tension गेले . तिने घड्याळाकडे नजर फिरवली तर आत्ता १० :०५ am झाले होते. तिच्याकडे वेळ शिल्लक होता कारण तो १० :३० ला येणार होता मग कसे करायचे कारण तो वाशी ला आला मग tickets collect कारणे वगेरे probs झाले तर म्हणून तिने प्रथम tickets collect करायचे ठरवले म्हणून तिने तडक riksha पकडली व ती galleria mall मध्ये गेली , तिकडे तिने tickets collect केले . इतक्यात त्याचा call आला कि 10 mins मध्ये वाशीत पोहोचतोय . म्हणून मग तिने station वर जायला riksha पकडली . ती rly station समोर त्याची वाट बघत बसली . तो पोचला त्याने तिचे pics बघितले असल्याने तिला पटकन ओळखले आणि ती मंद त्याचे pics बघून पण त्यला ओळखू शकली नाही तो तिच्यासामोरूनच पुढे गेला आणि तिच्यापासून थोड्या अंतरावर उभा राहून त्याने तिला call लावला .
ती : hello! कुठे आहेस ?
तो : तू ओळखला नाही मला तुझ्यासामोरून तर आलो मी , blue dress घालून उभी आहेस ना ?
ती : what? (तिची नजर भिरभिरत होती हा कुठे आहे , पण ती त्याला ओळखूच शकली नव्हती ) हो तू कुठे आहेस सांग ना
तो : अगं इकडे बघ (त्याने हाथ हलवला)
तिने call cut केला व ती तिकडे गेली hey तू आहेस मी बघितलं तुला , sorry पण ओळखल नाही ,
तो : होत ग राहू दे , अरे वाह आपण matching केले .(त्याने पण blue shirt घातला होता ) बघ आपले विचार किती जुळतात.
ती : चल जाऊया its १० :३०
तो : चल
ते first time भेटत असले तरी formlity नव्हती riksha पकडली आणि ते galleria mall च्या दिशेने निघाले . Tickets तर आधीच collect केले असल्याने direct आत गेले . movie चालू झाला . गोलमाल असल्याने सांगायची गरज नाही हसून हसून गाल दुखू लागले . तिला मध्ये मध्ये खोकल्याची उबळ येत होती ; खरं तर ती आजारी होती पण तिने त्याला संगीतालाच नाही . त्याने विचारला हि काय होतंय . तिने काही नाही पाणी हवं आहे असं सांगून विषय संपवला . interval मध्ये त्याने तिच्यासाठी पाणी आणि snacks आणले movie चालू होते joke वरच्या हसण्यामुळे बोलणं काही होत नव्हता . snacks संपवून ती pepsi पियाला गेली तर लक्षात आला कि straw विसरला होता . मग काय आपल indian stylene पियाली ती . movie संपला बाहेर आले. 3 hrs कसे संपले कळलेच नाही.
आता वेळ होती भेटीची , कारण movie मध्ये बोलणे झालेच नाही . movie च्या duration मध्ये खाऊन झाले असले तरी lunch करूया का असे तिने विचारले तर तो म्हणाला ठीक आहे करूयात कि सो काहीतरी lite खाण्यासाठी ते जवळच्या McD मध्ये गेले . त्याने तिकडे काही खाल्लेच नाही म्हणा. तिला मात्र पूर्ण burger खायला लावला आणि आणलेले Fries पण . मग काय करायचे म्हणून ते मिनी sea shore la गेले तिकडे फिरत होते पण बोलत कोणाच नव्हते सारख तू बोल - तू बोल ना . तू माघात पासून गप्पं का आहेस हेच बोलणं होत होता . chat वर तर किती बोलतात पण प्रत्यक्षात भेटल्यावर बोलता येत नव्हते . Garden मध्ये बसल्यावर तो काहीच बोलत नाही पाहून तिने त्याच्याकडे हट्ट धरला कि तुझी एखादी कविता तर बोलून दाखव ना . तिच्या हट्ट पुरवीत त्याने तिला त्याच्या २ - ३ कविता म्हणून दाखवल्या . पूर्ण sea shore ते सागर विहार asa by walk परिसर फिरले . ते बोलत नव्हते पण मनाच्या तर कुठेतरी ना बोलता जुळत होत्या. घडल्याकडे लक्ष गेले तर ४ :३० वाजले होते . वेळ कसं निघून गेला ते कळलाच नाही . त्यानेच तिला विचारला निघायचं का आपण. तिने मानेनेच होकार कळवला. तो station वर जाणार होता आणि ती वाशी डेपो ला. तोच तिला म्हणाला कि station साठी riksha बघतो . तिकडे जाताना तुझा depo येईलच ना तिकडे तुला drop करतो चालेल का ? पण मनात मात्र जायचे नव्हते, घरी जायला उशीर होईल आणि दिवाळी पण होती ना मग त्रास नको म्हणून तर ते निघत होते नाहीतर त्या दोघांना हि तो मूक सहवास संपूच नये असं वाटत होता. ती हो म्हणाली . तशी station साठी riksha पकडली आणि रिक्षावाल्याला सांगितले कि depo road ने घ्या . ती खरे तर खूप कंटाळली होती त्यात आजारी पण होती त्यामुळे चालून थकवा आला होता तसं ती त्याला म्हणाली सुद्धा ; तर त्याने लगेच तिला सांगितले कि झोप ना माझ्या खांद्यावर डोकं ठेवून , आणि पुढची 5 mins ती त्याच्या खांद्यावर डोकं ठेवून झोपली होती. जसा depo जवळ आला तशी ती सरळ बसली . रिक्षावाल्याला depo जवळ riksha थांबवायला सानिग्तली. bye म्हणून ती जशी निघाली तसा त्याने तिचा हात घट्ट पकडला आणि तिला म्हणाला नीट जा पोहोचलीस कि मला काल कर आणि हात सोडला. तसं रिक्षा स्टेशन च्या दिशेने निघाली.
क्रमश:
~●๋•ηινє∂ιтα ραтιℓ ●๋•
Comments
Post a Comment