हुरहूर……………………..६
Disclaimer: हि कथा निव्वळ एक मनोरंजन म्हणून वाचावी . सत्याशी ह्या कथेचा काहीही संबंध नाही !!!!
ती वर्तमानात आली असली तरी तिचा विचारचक्र चालूच होता. तिने घड्याळाकडे बघितले तर रात्रीचे १:४५ झाले होते. ती स्वताशीच म्हणाली OMG mam झोपा आता उद्या ऑफिस ला जायचं आहे. सो तिने तिचा mobile मधील MP३ बंद केला आणि cell चार्गिंग ला लावला. स्वताशीच हसत त्याचा गोड आठवणींच्या कुशीत ती झोपी गेली.
******************************************************************************************************
आठवणीत रमल्यामुळे रात्री झोपण्यास उशीर झाला असला तरी त्याचा थकवा तिच्या चेहर्यावर दिसत नव्हता. ठरल्याप्रमाणे फॅमिली पिकनिकला ती जाऊन आली. दोघेही आपापल्या रुटीन बिझी झाले असले तरी चॅट वरुन संपर्क होताच आणि गप्पांचा विषय पण एकाच भेटायचा कधी पण मुहूर्त काही ठरत नव्हता; दिवसमागून दिवस जात होते, डिसेंबर महिन्याची २० तारीख होती; त्याच्या मनात काय आले कोण जाणे त्याने लंच ब्रेक मध्ये तिला कॉल लावला, ती जस्ट लंच करायला जागेवरून उठली होती इतक्यात माही......माही.. असा तिचा सेल वाजला तिने ट्यून वरुनच ओळखल हा त्याचा कॉल आहे, आज अचानक ह्याने कॉल का केला ह्या विचारात असताना तिने कॉल पिक केला.
तो: हे हाय !
ती: हाय! आज अचानक कॉल क्या बात है!
तो: जेवलीस का?
ती: बसतेय जेवायला बोल ना काही काम होत का ?
तो: नाही ग! सहजच कॉल केला
ती: वेरी गुड बाय द वे तू जेवलास का ?
तो: हो आत्ताच
ती: ओके .
दोन सेकंद कॉल वर कोणीच बोलले नाही
ती: बोल ना !
तो: हे तुला २५ ला ख्रिसमस ची सुट्टी आहे ना .
ती: हो आहे का ? भेटायचा प्लान करतोस का
तो: हम्म्म्म
ती: अरे रेड डेट आहे घरी काय सांगायच
तो: अरे हो मी हे विसरलोच रेड डेट म्हणजे इकडे रेड सिग्नलच म्हटला पाहिजे . म्हणजे आपली भेट नाही.
ती: असा का बोलतो? भेट होईल आपली डोण्ट वरी काढू मुहूर्त.
तो: कधी पुढच्या वर्षी
ती: तसा पण पुढच वर्ष उजडायला फक्त १० आहे.
तो: हमम्म!
ती: हे मी जेवतेय आपण नंतर बोलूया का प्लीज़
तो: ठीक आहे तू जेवून घे, चल बाय टेक केअर.
ती: बाय टेक केअर
त्याने कॉल कट केला तशी ती विचार करू लागलिशीत शिट कधी मुहूर्त भेटणार देव जाणे. पण त्याला भेटून फेस करण्याची हिंमत आहे का आपल्यामध्ये. लंच ब्रेक संपला तस तिने हे सर्व विचार झटकून काम करायला सुरवात केली.
२५ पण उजाडून निघून गेली. पण मुहूर्त काही फिक्स होत नव्हता २८ ला अचानक त्याने तिला पिंग केले
तो: हे कशी आहेस ?
ती: मी मज्जेत .
तो: तुला १ जानेवारी ला सुट्टी आहे का न्यू इयरची ?
ती: हो का ?
तो: भेटूया का? की तुझा काही प्लान आहे.
ती: हे नाइस आइडिया.
तो: चल तर मग ड्न आपण १ तारखेला भेटतो आहोत.
ती: चल तर मग तू प्लान आणि जागा ठरव, मग मला सांग. आणि आय होप तुझी ट्रेकिंग आडवी येणार नाही.
तो: हो का? तू फॅमिली पिकनिक वर जाऊ नको.
ती:
तो:
ती: मला थोड काम आहे. प्लीज़
ती: मला थोड काम आहे. प्लीज़
तो: ठीक आहे तू काम कर आपण नंतर बोलू
ह्यानंतर तिने आपल्या कामाला जुंपून घेतले असले तरी ऑफीस सुटल्यावर तिच्या मनात ह्या भेटिचा विचार येऊ लागला. तिच विचारचक्र फिरू लागल होत त्या विचारांच्या नादात तिने बस पकडली. आपल्याला पहिल्या भेटीपेक्षा ह्या भेटीची हूरहुर का लागून राहिली आहे? त्याला गर्लफ्रेंड असताना पण आपल प्रेम आहे. नक्की काय चालू आहे आपल तेच कळत नाही. विचार करता करता तिने आपला मोबाइल पर्स मधून काढला आणि एंपी३ प्लेयर चालू केला तर गाणे चालू झाले "माय नेम इज शीला..शीला की जवानी" हे गाण कोणी लावल, ह्मम्म्म ऑफीस कोणी तरी गाणी ऐकायल सेल घेतला असणार अस म्हणत तिने नेक्स्ट सॉँग प्ले केला "साजन मेरा उस पार है|" आणि तिने डोळे मिटले, पण मन आणि मेंदूची झटापट चालूच होती. टू बी ऑर नॉट टू बी सारखा गहन प्रश्न तिच्यापुढे उभा होता. भेटव की नाही? तिच्या विचारांसोबत बस पण पळत होती. मेंदूचा रस्ता सरळ असला तरी मानाने वाकडा रस्ता घेतला. तिने डोळे उघडून बघितलं तर तिने अर्ध्याहून अधिक रस्ता पार केला होता तो पर्यंत मनाने भेटण्याचे नक्की केले होते. बसचा प्रवास चालूच होता. इकडे एंपी ३ प्लेयर वर "सुना - सुना लाम्हा - लाम्हा मेरी राहे तन्हा - तन्हा, आकार मुझे तुम थाम लो " तिने परत डोळे मिटले आणि आपल्या विचार चक्रात गुंतली ह्यावेळी भेटीची हुरहूर तर जाणवते आहे पण आपण दोघे पाहिल्यासारखे इन्फॉर्मल वागू शकू का ? कि फॉरमॅलिटी वाढणार आहे कारण पहिली भेट ते आजपर्यंत पुलाखालून खूप पाणी वाहून गेलं होत.
तिने डोळे उघडून बाहेर बघितले तर तिचा स्टॉप जवळ आला होता. तशी तिने स्वताला सावरला आणि ती उठली. स्टॉप वरून घरी येईपर्यंत तिने आज पेंडिंग असलेला ब्लॉग पब्लिश करायचा हे ठरवलं. घराचं दर ठोकत असतानाच शेजारच्या छोटीने आवाज दिला "आत्या अलिश" तिने उत्तरादाखल एक स्माइल दिली. इतक्यात आईने दर उघडले आणि बोलली आलीस ! चल हातपाय धुवून घे मी तुला जेवायला वाढते. तिने जेवण उरकून घेतला आणि टीव्ही बघायची सवय नसल्याने ती सरळ आपल्या रूम मध्ये आली. लॅपटॉप चालू करून इंटरनेट चालू करणार तेव्हढ्यात तिच्या लक्षात आले कि आपला रीचार्ज संपला आहे. सो तिने लॅपटॉप बंद केला आणि सरळ झोपून गेली.
होता तो ३१ जानेवारी उजाडला. उद्या ते दोघे पण भेटणार होते आणि प्लान काहीच डिसाइड झाले नव्हते, प्लॅनिंग करायला हवे म्हणून त्याने तिला पिंग केले.
तो: हे उद्या आपण भेटतोय न ?
ती: हो का ? असा का विचारतोस?
तो: कारण आपण काहीच प्लान केला नाही म्हणून म्हटलं.
ती: अरे हा ह्या कामाच्या नादात काही लक्षातच राहत नाही. काय करू या आणि मुख्य म्हणजे कुठे भेटूया?
तो: मागच्या वेळी भेटलो तिथे वाशी, आणि प्लान पण लास्ट टाइम सारखाच ठेवूया मूवी बघूया आणि मग सी शोर ला जाऊया
ती: चालेल मग मी टिकेट्स बुक करते.
तो: ठीक आहे पण ह्या वेळी पैसे मी देणार.
ती: मी क्रेडिट कार्ड ने बुक करतेय
तो: तरीही मी तुला देणार तू भर मग तिकडे
ती: पण का ?
तो: गप्प घे मागचं वेळी तू केलीस न बुक मग ह्या वेळी मी करणार
ती: ठीक आहे होऊ दे तुझ्या मनासारखा
तो: कोणता मूवी बघायचा
ती: थांब चेक करून सांगते कोणता लागलाय ते
तो: ओक
ती: अरे तीस मार खान , मेगामाइंड , गलिवर ट्रॅवेल्ज़ असे आहेत.
तो: मेगामाइंड बुक कर ना
ती: ओके , अरे मी मेगामाइंड चेक केला तो दुपारी आहे सकाळी तीस मार खान, गलिवर ट्रॅवेल्ज़
तो: मग गलिवर ट्रॅवेल्ज़ बुक कर , ३डी मूवी आहे ना
ती: हो
तिने सीट लेआउट , दाते वगैरे बघून टिकेट्स बुक केली. एक प्रिंटआउट काढली आणि सॉफ्टकॉपी त्याला मेल केली. प्रिंटआउट पहिली तिने पर्स मध्ये ठेवली मागच्या वेळेसारखा होऊ नये म्हणून. नंतर ती त्याला बोलली
ती: हे इकडे पार्टी टाइम चालू आहे.
तो: इकडे पण तेच चालू आहे चल आपण आता उद्या भेटूनच बोलू मी जातो पार्टी करायला. बाय टेक केअर
ती: बाय टेक केअर
क्रमश:
~●๋•ηινє∂ιтα ραтιℓ ●๋•
▐ ■ αттιтυ∂є ιѕ α ℓιттℓє тнιηg тнαт мαкєѕ α вιg ∂郃єяєη¢є■▐
Comments
Post a Comment