ओल्या मातीचा सुगंध -अंतिम









तो : शोना ! नीट हात पकड गं ! सटकला  तर काय होईल?
ती : काही होणार नाही मी खाली पडेन !
तो : शोना ! त्या आधी मी जातो ना 
ती : R U mad ? तुमच्या आधी मी जाणार! 
तो : गप्पं बस ना शोना हे बोलायलाच हवं का? 
तसं तिने आपलं नेहमीचा खोडकर हसू चेहऱ्यावर आणून sorry म्हणाली. love उ, आणि अचानक एक आवाज झाला त्या आवाजाबरोबर  

आता पुढे
*************************************************************************************************************

ती : ( ओरडली ) आई गं !  अश्या अवतारात तुम्ही माझा फोटो काढलात.
तो : असा अवतारात म्हणजे काय शोना ? u always look beautiful . पावसात भिजल्यावर माझी शोना तर एकदम सुंदर दिसू लागली आहे ( असा बोलत असतानाच त्याने तिच्या चेहऱ्यावरचे  बदलणारे भाव पटापट cam मध्ये टिपले. जसा पावसाचा जोर कमी जास्त होत होता तसाच ते एकमेकात हरवत होते हळू - हळू ट्रेन मधली गर्दी वाढत होती तशी मग ती door मध्ये मस्ती करणं थांबवून एका कोपर्यात उभी राहिली तसा तो पण सावरला आणि तिला गर्दीचा त्रास होणार नाही किंवा कोणाचा धक्का लागणार नाही ह्याची काळजी घेवून तो बरोबर तिच्यासमोर उभं राहून तिला cover up केलं. 
तो: शोना पावसामुळे तुझा चेहरा किती खुलला आहे गं!
ती: मी आहेच पावूस वेडी ! पण तुम्ही भिजू नका नाहीतर सर्दी होईल तुम्हाला!
तो : बरं शोना नाही भिजणार 
ती :पिल्लू तुम्ही माझे pics काढलेत ना; बघू दाखवा ना plz 
तो: दाखवतो  ना शोना काय घाई आहे का बघ आत्ता आपला स्टेशन येईल mall मध्ये गेल्यावर बघ ना निवांतपणे गाडी ने हळू हळू स्टेशन मध्ये enter करायला सुरवात केली. ती दोघे पण हातात हात घालून उतरले.  तसा ती त्याला खेटूनच चालू लागली. 
तो: मला sim card  घ्यायचं आहे भावासाठी थोडं वेळ लागेल चालेल ना 
ती : त्यात काय विचारायचं.
तो : शोना बाहेर पाऊस बघ किती जोरात पडतोय 
ती : पिल्लू तुम्ही सांभाळून; भिजलात कि सर्दी होते तुम्हाला 
तो : अगं शोना नाही होणार काही. तू tension घेऊ (काहीतरी विसरलेला लक्षात येवून.) शोना आधी license च्या xerox घ्याव्या लागतील.
ती: ठीक आहे पिल्लू. तुम्ही पहिले हि कॅप डोक्यावर घाला म्हणजे डोकं तरी जास्त भिजणार नाही.
समोरच असलेल्या xerox च्या दुकानातून xerox घेऊन opposite side असलेल्या the mobile store मध्ये जाण्यास निघाले. पुढून वळसा घेऊन चालत जाण्यापेक्षा त्याने समोरचा divider cross करून जाण पसंत केलं कारण त्यामुळे त्यांचा फेरा वाचणार होता. पण दिविदेर उंच असल्याने तिला चढायला कठीण जात होता. चढायला - उतरायला हात दिला जशी ती उतरली तसा तिच्या खांद्यावर हात ठेवून तिला हलकेच जवळ ओढून त्याने प्रेमाने विचारले 
तो   : शोना तुला त्रास नाही ना झाला i m sorry माझ्या लक्षातच नाही आलं कि तो divider तुझ्यासाठी उंच पडेल.
ती  : (उत्तरादाखल गोड हसून) जाऊ द्या हो! 
ती दोघंपण तशीच हसत the mobile store मध्ये दाखल झाले. त्याने TATA Docomo चे sim विचारले. हवा तो no . select   केल्यावर त्या attender ने scheme सांगितली कि Rs . १०/- extra pay करा तुम्हाला Loop चा sim मिळेल. मग त्याने एक मस्त no . शोधून  घेतला तसा तिने पण हट्ट सुरु केलं मला पण पाहिजे. तिच्याकडे documents नसल्याने तिच्या हट्टासाठी  त्याने स्वत:च्या  documents वर तिच्यासाठी पण card घेतलं. पैसे paid करून ते बाहेर पडताना 
ती  : आत्ता mall मध्ये जाऊया
तो : ठीक आहे.
इतक्यात तिचे लक्ष घड्याळाकडे जाते बघते तर काय ४:३० वाजले. 
ती: अरे बापरे! आपल्याला निघायला हवं ४:३० आपल्याला निघायला हवं. तुम्हाला ५:३० पर्यंत घरी पोहोचायचं होता ना मग आत्ता आपल्याला निघावा लागेल 
तो: हम्म काय करूया? घरी जायला निघूया?
ती : ठीक आहे चालेल (चेहरा मात्र हिरमुसलेला )
तो : नको आपण mall मध्ये जाऊया. ५ किंवा ५:१५ पर्यंत निघूया 
ती : पण mumma ओरडेल ना तुम्हाला
तो: जाऊ दे गं चल; ते चालायचंच. तू सकाळपासून काही खाल्लं पण नाहीस थोडं खावून घे मग निघू. 
ती : ठीक आहे पिल्लू !
तसा ती दोघं हातात - हात घालून चालू लागली अचानक त्याने तिच्या हातातून हात सोडवून घेतला आणि तिच्या खांद्यावर हात टाकून तिला हलकेच कवेत घेतलं आणि चालू लागला. स्टेशन पासून Inorbit Mall ५ मिनिटावर आहे. तिकडे पोहचल्यावर. but obvoius तिने काही खाल्लं नव्हता so ते food mall कडे वळले. तिकडे गेल्यावर बरेच म्हणजे burger , Chinese , वगेरे रेजेच्त केल्यावर इंडिअन फूड खायचं ठरला तरी काय खावूया मग पाणीपुरी, पावभाजी असे पर्याय पण reject करत शेवटी veg - बिर्याणी खावी ठरले. तो पर्यंत ५:०० वाजले होते. ५ वाजले बिर्याणी येईपर्यंत ५:१५ होणार मग कसं करणार.
तो : पिल्लू तू टिफिन आणला आहेस ना आज 
ती  : हो, 
तो : काय आहे ?
ती: तुम्हाला आवडता ते फिश आहे.
तो : पिल्लू मला फिश आवडतात पण तुला माहित आहे ना आजच्या दिवशी मी फिश खात नाही ते 
ती : oh !sorry i forgot .
तो: नो need to say sorry बच्चा, अच्छा  पिल्लू तू फिश खा मी बिर्याणी खातो
उत्तरादाखल ती फक्त हसली. इतक्यात veg - बिर्याणी की order आली. तो पर्यंत तिचं थोड खाऊन  झालं होतं. बिर्याणीचा वास नाकात गेला. तश्यात टिफिन मधला जेवण थंड झालं होतं. गरम - गरम बिर्याणीचा खमंग वास. तिला टिफिन side ला ठेवून बिर्याणी  खायची इच्छा झाली.
ती   : पिल्लू मी बिर्याणी खाऊ 
तो : खा ना बच्चा त्यात की विचारायचं आपल्यासाठी मागवली आहे ना शोना ! आणि आपण दोघे काय वेगळे आहोत का एकमेकांपासून 
ती: नाही रे बच्चा sorry  मी आलेच. 
असा म्हणून ती पळाली. एक २ minutes मध्ये return पण आली. 
तो  : ए शोना कुठे गेली पळत - पळत तुला बरं वाटत नाही आहे आणि तुझी काय धडपड चालू आहे शांत बस ना पिल्लू 
ती: बच्चू हात धुवायला गेली होती फिश खाल्लं ना आणि तुम्ही फिश खाणार नाही ना मग काय तुम्ही पण 
असाच हसत खेळत आपल्या future च्या गप्पा मारत बिर्याणी वर ताव मारला. बिर्याणी संपल्यावर घड्याळ बघितले तर ५:३० होत आले होते. तसा त्यांच्या लक्षात आलं कि आत्ता आपल्याला उशीर होतोय.तसे सलग पटापट उरकून ते स्टेशन कडे निघाले बाहेर येऊन बघतात तर काय पाऊस पडतोय. 
ती : पिल्लू चला पाऊस नाही पडत आहे.
तो  : पण शोना हे पाणी पडतंय ते बघ ना 
ती: काही नाही 
चला असा बोलून ती पुढे चालू लागली. 
तो: ये शोना मी पण येतो थांब ना किती घाई  करते
तशी ती दोघं हे स्टेशन च्या दिशेने चालू लागली. स्टेशन पोहोचाच coupans check केले तर ते संपले होते मग ticket साठी line लावण्यापेक्षा coupns घेऊन ते ट्रेन पकडायला निघाले बघितलं लागलेली ट्रेन बेलापूर होती so पनवेल साठी wait कारण भाग होतं. तश्यात तिचे पाय दुखत होते म्हणून तिला बसायचा होतं पण स्टेशन वरचे benches पण full होते म्हणून मग तिला कट्ट्यावर बसायचं होतं , पण तिची हेईघ्त कमी पडत होती काय करणार ह्या विचारात असतानाच त्याने कोणाच्याही लक्षात येण्या आधी  तिला अलगद उचलून तिकडे बसवलं प्रथम तिला पण लक्षात नाही आलं काय झालं ते. जेव्हा कळलं तेव्हा लाजून thanks म्हणली. बेलापूर गाडी जाऊन जशी पनवेल गाडीची announcement झाली. तशी ती खाली उतरली. आणि त्याचा हात धरून राहिली.
तो  : शोना पनवेल गाडीला खूप गर्दी असेल तू ladies compartment मध्ये जा.
ती : मी तुम्हाला सोडून कुठेच जाणार नाही 
जसा ट्रेन ने enter केलं तसा ते दोघे समोरच थोडं रिकामा दिसणाऱ्या compartment मध्ये चढले. एक seat रिकामी दिसली म्हणून त्याने तिकडे तिला बसायला सांगितले व तो उभं राहिला एव्हाना baher  पावसाची रिप-रिप पुन्हा चालू झाली होती. थोड्या  वेळाने समोरची seat रिकामी झाली. तशी ती fourth seat वरून उठून तिकडे shift झाली. बराच थकवा आल्याने तिने डोळे मिटले. त्यःच्या समोर जरी मी ठीक आहे दाखवत होती तरी आतून त्रास होत होता. ती डोळे मिटून निपचित पडून होती. तो एकदा - दोनदा आता नजर टाकून गेला कि ती ठीक आहे ना. ह्याची जाणीव तिला अजिबात नव्हती पनवेल स्टेशन आलं तसा तो door जवळ असल्यामुळे पटकन उतरला ती ग्लानी मुळे आत पडून राहिली तिला हे हि कळले नाही कि स्टेशन आले बाजूच्या ने हाक मारून सांगितले कि मंदम पनवेल स्टेशन आले. तशी ती स्वत: ला सावरीत उठली. मनातल्या मनात थोडं आश्चर्य पण वाटलं कि तो कुठे गेला. स्टेशन आलं हे हा stranger सांगतोय. खरा तर त्याने यायला हवं होता. इतक्यात त्याने तिला हाक मारली शोना कुठे आहेस चल ना 
ती : तुम्ही कुठे होतात त्या काकांनी मला उठवला
तो: अगं शोना door मध्ये होतो ना त्यामुळे उतरावं लागला मला वाटल मागून तू उतराशील पण तू दिसली नाहीस म्हणून मग तुला शोधात आलो तुला टाकून जाईन असा कधी होईल का ?
ती  : ठीक आहे चला आधीच उशीर झालं आहे 
बाहेर नुकत्याच पडून गेलेल्या पावसामुळे तळं साचलं होतं वातावरण मात्र प्रसन्न वाटत होतं.ते पार्किंग मध्ये गेले व आपली गाडी काढली pay  & park वाल्याला पैसे देवून ते निघाले. तशी ती त्याला घट्ट बिलगून बसली गाडी पनवेल bus depo च्या दिशेन दिशेने वळवली. 
तो : शोना मी तुला डेपो मध्ये सोडतो आणि घरी  निघतोय  चालेल  ना
ती : हो चालेल  
तो : नीट  जा काळजी  घे  आणि पोहोचलीस  कि मला sms तक 
ती : ok   बच्चा  
गाडी डेपो मध्ये येऊन  लागली तशी दोघांच्या  मनाला  हि दूर जाणार म्हणून हुरहूर  लागली. ती bike वरून उतरताच  गाडी थोड्या  दुसऱ्या  side ला वळवली व तिला खून केली कि तिकडे ये.
तो : पिल्लू नीट जा घरी काळजी घे 
ती: ok बच्चा तुम्ही पण काळजी घ्या पावसात भिजू नका तुम्हाला सर्दी होते व तुम्ही आजारी पडता कळाल.
ती : ठीक आहे माझी  बच्चुडी 
त्याने एकदम तिला जवळ घेतलं आणि हलकेच तिच्या कपाळावर आपले ओठ टेकले.
तो : i love u lots माय बच्चा take care  पिल्लू मी आता निघतोय sorry  तुझी बस येईपर्यंत नाही थांबता येणार cause घरी mumma school मधून घरी आली असली तर थोडं ओरडा पडेल.
ती : काही प्रोब नाही तुम्ही जा 
एकमेकांचा हात दोन क्षण घट्ट धरला दोघांना हि हे संपूच नये असाच वाटत होतं पण काय  करणार घरी तर जायचं होतं so शेवटी जड पावलांनी एकमेकांपासून दूर होऊन घरी जाण्याची प्रवासाला  ते  दोघे पण लागले. 

समाप्त
~●๋•ηινє∂ιтα ραтιℓ ●๋•

Comments

  1. ::SAHAVAS DOGHANCHA JANMOJANMANSATHI::

    SWEET WORDINGZZ...

    LOVED IT...

    ReplyDelete
  2. wooow nivu,......sooo emotional yaar....its superb

    ReplyDelete
  3. lagna aadhich khar prem.............majhy kadun lots of love...........best of luck

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

चकवा-चांदणं..... एक वनोपनिषद

पर्यावरण संवर्धन...................

नमन नटवरा!!!!!!!!!!!